Gönül bahçemdeki güller solunca,
Suyu çok versen de; boş, neye yarar?
Kul hayatta çok çaresiz kalınca,
Ancak yarasını Yaradan sarar.
İnsanoğlu şaşkın, kalıyor naçar,
Gönül kapısını o sevgi açar,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta