Neye Umudunu Bağladın Gönül

Kızıl kıyametler koptu peşimde
Hasreti sılaya bağladım gönül
Ucuz bir saltanat vardı düşümde
Her daim onunla ağladım gönül

Bir damla yaş ile gönül evimde
Ah ile amanı kaldı dilimde
Her daim vefasız gülün yolunda
Kor olup bülbülü dağladım gönül.

Duvarlar harabe taşlarda yosun
Bedenim hezanı nerde arasın
Yıkılmıştır cihan bunu bilesin
Namert eşiğine varmadım gönül.

Dünya bir saltanat bense kaleyim
Hakkın divanına varır dileyim
Kul burhanım bir dem sual sorayım
Neye umudunu bağladın gönül.