Neydi Yaşanan Şiiri - Hüzün Yücel

Garip bir dünya benimkisi...
Ne mutluluk denen olguyu bilirim,
ne de acıyı...
Ben, hiç mutlu olmadım örneğin,
anlık mutluluklarım olmuştur belki
ama ötesi, buruk bir hüzün fırtınasında kayboldu...
Sen de de öyle olmadı mı?
Sende de yanılmadım mı?
Oysa, ne güzel başlamıştı her şey,
ne güzeldi o ilk karşılaşmamız...
Dikiz ayasında, gözlerimizin ilk buluşması
bahaneydi ev arayışı...
Belki de, farkında olmadan belirlenen bir buluşmaydı...
Sohbet bizi garip ve adı olmayan bir arkadaşlığa itmişti
Servis yolunda kat ettiğimiz kilometreler arasında..
Öyle ya, o gün neydi ama..
Ve sonraki günkü buluşma...
Sonrasında beni beklettiğin için onca yolu kat etmemiş miydin?
Ne gündü ama
Derken bir gün, bir kadının sorgusuyla karşılaşmıştım.
Anlam verememiş,
şaşkınlıklar ve bir çok da cevapsız sorulara takılmıştım..
Sonrası için, bir özür beklemiştim,
Çünkü bunu hak etmemiştim..
Tam tamına bir hafta geçmişti,
Derken, yine iki satır mesaj buluşturmuş kaderimi
Ve başlamıştı kalp yolunda ilk adım
Yakınlaşmamız önce bir kadeh şarabın yudumunda olmuştu,
ardından da bir yemekte,
derken bir tekne gezisinde filizlenmişti aşk
Tek isteğim vardı, oda dürüstlük...
Sadece bu mutluluğun, anlık dahi olsa
bunun dürüstçe yaşanmasıydı
Sadece bunu diledim ve istedim..
Bir sabah kahvaltıyla bir araya geldik
Sen yanımda, öyle güzel,
öyle manadar bir mesaj gönderdi ki,
her anlama çekilebilir cinstendi
Ve sen o mutlu,
yaşanması mutlak günün ardından kayboldun
Ve tam bir hafta geride kaldı..
Ne bir mesaj, ne bir telefon
Sırlarınla geldin, sırlarınla gittin
ve sanırım da dönmeyeceksin
Ben ise yine mutsuzluk fırtınasında,
aldığım yeni darbeyle savrulacağım
Üstelik birçok sorunun da cevabını bulamadan...
30 / 07 2005 – O2:30 CİHANGİR