Neydi Bizi Bu Hayata Bağlayan
Bitmek bilmeyen yorgunluk üzerimde
Gözlerime kan yürüyor günden güne
Bir sızı dizlerimde, geriye gider adımlarımla birlikte,
Ve gönlün ufukta dikili gözleri...
Dünya yükü ağır geliyor, nedir heybemde taşıdıklarım
Maddiyata bir göz dikili
Şehveti kabartan yoksunluklar
Gönlü körelten zamansız toz pembe yalanlar
Neydi bizi bu dünyaya bağlayan?
Ve doğruya duvar ördürten bu zamanda.
Adımlarımızın sonu olan uçuruma yürüten,
Ve neydi gönüllerimizi körelten?
Bile bile bu yükü neden taşır cânımız
Ne diye kanar gönüllerimiz
Göremediklerimiz hiç mi içimizi tırmalamaz
Bak! Bak! Gör artık! Diye haykırmaz...
Ufkumuz bu kadar mı kapalı?
Kadere hiç mi inanmayız?
Yazılmış defterimiz diye, ne diye omuzlarımızı indirir,
Sonumuzu gayretsiz bekleriz?..
Haziran 2017
Uğur ErdenKayıt Tarihi : 30.7.2017 15:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!