.......... NEYDİ AYRILIK ..........
...
30 . 09 . 2024
...
Neydi ayrılık ? Var mı bilen.?
Yarım kalmak mıydı,
Yoksa , uyuya kalmak mıydı ömrünün bahar kokan yamaçlarında?
Sahi neydi bana seni bu kadar yazdıran.?
Bu arsız kalemime,
Neydi seni bu kadar bulayan.
Gözlerin desem , ırak mı ırak..
Sözlerin desem , hiç olmadığı kadar tuzak..
Hani vardı ya ,
Tebessüm edince yanağında oluşan o utangaç gamzen.
Hani vardı ya ,
Seni seviyorum demeye çalışırken eğilen kirpiklerin.?
Ha bir de , susarken bile al al olan yanakların vardı ya hani..
Şimdi hangi dipsiz kuyuya YUSUF oldular.?
Sahi hani nerdeler?
Neden artık suretindekiler her düşüme tuzak.?
Hem bitiyor muydu ki bitti diyince.?
Geçiyor muydu sabret diyince.?
Onca vaktin ardından,
söylesene yakışır mıydı zulaya çekmek yaşanmışlıkları.?
...
...
Her sözün bir karşılığı vardı elbet.
Altı çizilmiş binlerce devrik cümleler de kurulurdu ,
Öznesi çalınmış kafiyeli cümleler de..
Ben de isterdim elbet.
Ben de isterdim boğazıma dizilmesin heceler.
Ben de isterdim süzülsün dudaklarımdan
umut veren harfler.
Üstelik o kadar cümle adamıştım ki yarınlara,
Tökezlese dahi dizlerim,
kanayan yerlerimden,
tekrar tekrar yeşerecektim sana.
Kuyulara meze edilmiş olsa da umutlarım,
Seni bu kadar çok severken,
Yıldızlar anlayacaktı beni..
Kamer gözlerin mesela..
okuyamazsa da gözlerindeki şiirlerimi,
Güneş aydınlatacaktı çehremi..
O kadar uzun satırlar adamıştım ki yarınlara,
Kulağına çalacak olsa birileri,
Romanlaşırdı Edirne'den Kars'a..
Yelkovan bile demir atardı zamanın zamansızlığına..
Biliyorum yalnızca bir düştün uykularımda..
Hem prangalar takılmışken rüyalarıma..
Benim neyimeydi ki coğrafyamda sana toprak olmak..
...
...
Şimdi birileri Deli diyecek belki de..
Ölü çiçeklere harcadığım suyun her damlasının hesabını soracak YARADAN.!
Başım eğik ,
heybemin boş olmasının pişmanlığıyla yürürken sırattan ,
Her adımımda , boşa harcanmış koca ömrümü
nasıl da heba ettiğimin
cezasını çekeceğim iliklerime kadar..
Hangi dua kurtarır beni bu azaptan bilmem ama,
Eğer bu bir rüyaysa ,
gayrı sadece Nasuh tövbesi
paklar kirlenmişliğimi..
Eey günahlarımın tövbesi..
Eey gönlümü körerten acım..
Gayrı bundan sonra gönlümde yok sana dair tek bir yasım..
Şayet bu bir rüyaysa,
Gayrı bilesin ki,
bundan sonra yüzüm yalnızca HAKK' a doğru..
Ve artık , seninle ziyan ettiğim her saniyeye açıktır alnım..
EEY yerin ve göğün sahibi RABBİM..!
Hatırlayınca bana seni unutturan değil de,
Unuttukca bana seni hatırlatacak Yâr nasip et ömrüme..
...
Şiir = İsmail Temel
30 . 09 . 2024
İsmail TemelKayıt Tarihi : 30.9.2024 02:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!