Fırtına öncesi sessizlik yoktu
Ve birden koptu yürekte çığlık.
Esen ne, karayel mi?
Yıkıp gitti o dağ gibi yüreği.
Bir fırtına yaşandı ki
Gören de bilen de anlayamadı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




'Tükendimi sevginin çimleri..' Sayın Hocam..bu sesleniş yüceltiyor şiiri. Evet sevgi yok olunca..fırtınalar başlıyor ,erozyona uğruyor sevdalar,tükeniyor, dağılıyor...yine geçmişi arasada yok ediyor fırtınalar iz bırakmacasına....
Tebrikler Serap Hocam...harika diziler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta