Ney soluğu, hazin insan-ı kâmili söyler.
Ney inler, benliğim vuslat şarkısı dinler.
Neyleyim dünyayı, nefesler mevlâyı özler.
Neyim ben boş içim, ayrılık şarkısı söyler.
Yokluk varlık, bizlere has perde imiş.
Yoku var.varı yok eden; yüce Mevlâ imiş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
