Ney Sesiydi Şiiri - Sinan Karakaş

Yürürken alalade, hanei metrukeye,
Derinden gelen bir ses, ruhumu aldı benden
Sese takılıp gittim, girdim bir meyhaneye
Ne neyzen var orada, bir zevat yok dinleyen
Mıknatıs gibi o ses, benzemekteydi neye,
Sanki bende ki bendi, acı acı inleyen,
Her bir şey dönüyordu, yükselip asumana,
Madde boyut değişti, hepsi döndü manaya,
Yürekten başka organ, yok gibiydi bedende,
Gözümü açtığımda, baktım ki secdedeyim,
Bedenimle beraber, yüzüm dönmüş kabeye,
Ney sesiydi ruhumu, uzak tutan eneye.