NEY SESİNDEKİ UMUTTU O …
bir ney sesinde buldum kendimi yine....
bir ney sesinde,kara gözlerimin mavi ışıkları
su olup çağlayarak,
önce mavi bir denize dönüştü…
bir fırtına,bir kasırga gri oldu denizim
derken denizin ortasından
kan damlayan kırmızı bir gül açtı
fırtına sonrası,hafif bir rüzgar
savrulan gül yaprakları,
gökyüzüne yükselip yeniden maviye kavuştu.
yanında parlayan sarımsı güneşe selam vererek...
ve; umut çıkageldi o an,
beyaz bir bulutla
dedi ki umut;
ne şanslısın,ne yaşarsan yaşa
tüm renkleri görebiliyorsun...
ışığı,denizi,gülü,
güneşi ve beni,beyazımı görüyorsun.
ya hiç göremeseydin,
ya hep zifir karasına takılı kalsaydı
gözlerinin mavisi.
bir ney sesinde buldum kendimi yine
ve umudumu...
CANAN KARATOĞMA
Canan KaratoğmaKayıt Tarihi : 27.3.2010 17:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!