Beyaz bir karton aldım.
Dedim, bunu boyayalım.
Newton çarkı yapalım:
Mavi; bunu geç, ciddiyet!
Sarı; hastalık ve acziyet!
Lacivert; tam bir resmiyet!
Mor ve eflatun; saltanat!
Yeşil; huzur ve rahat!
Turuncu; sağlık ve sıhhat!
Kırmızı; tutku ve hayat!
Sonunda hepsini gördük,
Işıkları birden söndürdük,
Hepsini siyaha döndürdük.
Başa dönüp durduk,
Beyaz kartonu bulduk,
Daire kesip işe koyulduk,
Kendimize oyuncak bulduk;
Çizerek böldük yedi eş parçaya,
Hani şu tayf renkler vardır ya
Her birini koyduk bir parçaya,
Başladık tahta ve çivi aramaya:
Tam ortasından deldik,
Bir tahtaya da çiviledik,
Elimizle hızlıca çevirdik,
Bütün renkleri kardeş ettik.
Biri çevirirken bizler seyrettik,
Beyaz çıkınca ortaya; bayram ettik.
Çünkü beyazdadır; saflık ve sadelik.
İstanbul, 02.07.2006
Hasan KarahisarKayıt Tarihi : 7.7.2006 20:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Karahisar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/07/newton-carki.jpg)
Aslında dünya ve evrende öyle değil mi?
Bütün renkleri içinde döndürüyor..
Saygi dolu selamlar
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (4)