Geceyi örtü kılmış yaradan
Ağlamakla çıkılmaz aradan
Aşk derdi ağır, yardan yaradan
Kantar dayanmaz, yürek kaldırır.
Öz; sen ölüp, dillere düşesin.
Aşkın sazı, çalınır her gece
Gönlüme yârim, devadan düştü
Ezan sesinden uyanır secde
Namazla aram, bi haber düştü
Sildim kalemliğimdeki tozları.
Şimdi, alfabeyle başlıyorum.
Kapadım kalbimdeki yaraları.
Şimdi, sızlayarak ağlıyorum.
Gecem; gündüzüm, olmuş bana hicrân.
Günaha battıkça, sana yanaşırım.
Yaklaşırım, amellerim ters gittikçe.
Özümüzden ayrılmadan varışalım,
Yanışalım, cehenneme köz indikçe.
Geçtim diyordum tam, bu yalan dünyadan.
Biliyorsun, kalbime sıcak geldiğini.
Geceleri, uykuma tad verdiğini.
Sensiz yaşamanın, zulüm olduğunu...
Biliyorsun, seni ölüm kadar sevdiğimi.
Yaşamayız, yaşamayacağız beraber.
Ben, yârimi tenha severim.
Gönlünde kış, yanar severim.
Bir duvarın arka yanında,
Bakar bakar, dalar severim.
Hiçbir çiçek, açmaz yanımda.
Bütünen ve parça parça seviyorum seni.
Parça parça öpüyorum yanaklarından.
Alnına doğru yükselen dudaklarım;
Parça parça seğiriyor, aniden..
Değmeyedursun, bir goncaya ellerin,
Artık bitti, aşk heyhatlarım.
Kıblemi karşıma oturttum.
Tek bir söz bile etmeden;
Sayfaları, yüzüne okuttum.
Ezberimdeydi tüm söyledikleri.
Kimlere bakıyorsun o güzel gözlerinle.
Bal dudakların, beyaz teninle...
Geceme parlayan bir ipek yıldızsın.
Gitme uzaklara yolun şaşırırsın.
Günüm güzelleşir yüzüne bakınca.
Artık; kulaklar sağır, gözler ağır.
Ne kıskançlıktan dem vur, ne de bağır.
Kilitli kalbim, rüyalarım hayır.
Yürüdüğü yolda iz onun değil.
Gelir badattan, şamdan haberler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!