Sabrımın üstüne sabır koymaktan
Yıllarım yoruldu aklım yoruldu
Kadere karşı hep tek savaşmaktan
Yıllarım yoruldu aklım yoruldu
Ben senden uzakta, sen benden ırak
Bu hayatın adı, söyle ne olsun
Anlımızda varmış, böyle yaşamak
Bu Kader’in adı, söyle ne olsun
Hasretinden nasıl yıllandığımı
Gözlerimin hergün ıslandığını
Yaralı bir kalple yaşadığımı
Biliyormusun uzaklardaki
Elimi uzatsam kolum yorulur
Bin kez yemin etsende
Gökten uçup gelsende
Haşa secde etsende
Senden seven olamaz
Aşk güzeldir yaşansa
Tacı alınmış bir sultan gibisin
Son karar senindi son imza senin
Sayfaları kopmuş roman gibisin
Son karar senindi son imza senin
Duydum ki pişmanlık dünyanı sarmış
Ne solan bir goncadır
Ne küsen papatyadır
Kaybolan bir hayattır
Şimdi çıldıracağım
Sanki hiç yaşanmadı
Gönlümün kapısı her an aralık
Aşkta niyet olsun neymiş uzaklık
Bir tek eksik sensin yok ki noksanlık
Bendeki bu çağrı barışa davet
Dinimiz men etmiş küsmeyi bize
Hasretin en ağır yük oldu bana
Seni kucak kucak sarmak istedim
Oğlun derviş oldu düştü yollara
Anne ellerinden öpmeye geldim
Kokun ne gülde var nede çiçekte
Bu sevda doğmamış güneş gibiydi
Küllenmek bilmeyen ateş gibiydi
Bir damla yağmurla her şeyde bitti
Ben bu ayrılığa imza atamam
Gözyaşıyla doldu avuçlarımız
Secdeye dizini çöküp yalvaran
Duy artık sesimi diye haykıran
Sabır denizinde karaya vuran
Fırtınalar görmüş o gemi benim
Emir yaradandan gelmiş bir kere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!