Nevruz Tufanı Şiiri - İlhan Büyükyörük

Bugün Nevruz! Kıştan sonraki baharın ilk günü.
Tarla ıslak, tohum çatlak, dalda yaprak sürgünü.

Yerde binbir renk çiçekler, çevrede kuş sesleri,
Kavuşmaya hazırlanır hasretin nefesleri.

Bir haylidir hava açık, lakin ruhum kasvetli,
Fırtınalar var içimde, öylesine kuvvetli.

Sır bahçeme kilit vurdum, sırlar çıkmasın diye.
Gözlerime sur döşedim, yaşlar akmasın diye,

Boğazımda koca düğüm, biri beni boğacak,
Yüreğimde bir sıkıntı, sanki yağmur yağacak.

Nevruz''la birlikte bugün, fırtınalar patladı.
Esti boran, yağdı yağmur, sular bendi atladı.

Sır bahçemin kapısını tutamadım açıldı,
Sakladığım güzel güller, yollarına saçıldı.

Baktım etrafıma mahcup, sanki suçlu ben gibi,
Yanılmışım, yüce tanrım sevgilerin sahibi.

Bir katresin bana vermiş salıvermiş apansız,
Yüreğime, sen al diye, bilmem belki zamansız.

Bu duyguyla kıştan çıktım, nefes aldım aniden.
Yaşamaya heves ettim buğün doğdum yeniden.