Çarpık bir kent iken şafaklarında
Çok doldu gamzelerime yağmur
Gün değseydi birgün yanaklarına
Çiçekler açacaktı belkide gönlüm
Sen buz dağının körpe eteklerinde
Açılmayı bekleyen bir nevruz
Ben yanıbaşında eriyen bir buzul
Günden güne küçülüyorum
Sen açılırken yapraklarının altında
Kayıt Tarihi : 22.3.2019 04:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!