Nevrotik Saplantı Şiiri - Mert Onur

Hasretim kendimi platonik varyasyonlara
Vazgeçtim çılgınlığın anaforunda yaşamaktan
Bütün yaşananların
Figüranlarımın silüetleri sendromik boyutta şimdi
Şizofrenler aklımı sorguluyor
Gülerken bir komedi sahnesinde
Yüreğim yitik bir yarin eskicisinde bana küs
Ve ben paranoyak oluyorum sen felsefesinde
Nevrotik başlıklı mermiler atomize ederken genlerimi
Savaşıyor aşk orduları yüreğimin en kırılgan hattında
Saatin saniyeleri zamanı doldurmaya çalışırken
Teleşla ölmekteyim yavaşça yalnızlığım
Bir palikarya çığlığı başlar dehlizlerinde zamanın
Pıhtılaşmış bir andır artık tılsım
Nükleerler dolarken damarlarıma
Bir saçma idefiks alır olmayanı olandan
Bir patroit fırlatırken zaman dehlizlerime
Olmayan ordulara yeniliyorum
Zamansızlığın herhangi bir meydanında....

Mustafa AÇAR/İst.Ünv.İletişim Fak.