NEVROTİK ADAM
Gittikçe Nevrotik bir kişiliğe bürünüyorum.
Önümde beni nelerin beklediğini bilmediğim uzun mu kısa mi yokuşlu bir yol,
Etrafım tuzaklı, göğsümde çelikten bir iman!
Beni yaşatan çocukların ölmediği bir dünyadır.
Mazot için bilmem ozon için bilemem
Birleşmiş milletlerde toplanan kansızlar için öldürülen çocuklar için
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta