Nevrah Şiiri - İsmail Altın

Gülüşünde gizlenen serzenişin
Sonbaharı yeşerten
Bir seninle müsterih
Bir seninle hırçın
Mavinin kucağında yanan
Kıpkırmızı denizler

Gelmelerin beklendiği zamanlarda
Sevdiğim;
Vuslatında hüznün, neşenin
Umutlanır aşıklar
Bu garip dervişin semahından
N'olur
Kovma beni dergahından

Nevrahımdır gözlerin
Sonsuzluğa kavuşturan
Bilinmezliği aşikar
Yıldızların en karası
Kaybolurum yüreğinde
Tatlıdır senden gelen
Yalnızlığın/da acısı

Nefsimin zincirleri ellerinde
Suretimi hapsetmişim
Bir sevişine
Bir bakışına
Bırak müebbet kalsın varlığım
N'olur
Salma beni karanlığa

Yol bilirim kapını
Devran eder fikirlerim
Baştan sona sen
Nazargahın olsun gözlerim
Yaşlar süzülsün/de
Boğulsun çırılçıplak bedenim