Ah lavinya...
Sır oldun sevdalara
Ser verdin, cellada sunaklarda
Oysa sen
Düş yüklediğin çiçeklerin
Yalnızlığın...
Arsızca umuda tutunmasının
İnceldiği yerdir akşam
Vaveylan susuşlara
Karanlığın puştluğuna
Sessizliğinde hala aklım
Boğazın da
Kehribar sarısı yutkuntular
Hece hece
Oysa;
Kırk yama
Gibisin aklımda
Suretin, kırık bir aynada
Otuz dokuzunu artık
Hatırlamıyorumda...
Sendin benim
Aşka verilmiş sözüm
Yüreğimin ateşinde
Ezgi ezgi demlediğim
Canı gönülden söylediğim
Karanfil kokar hecem
Karanfil kokunca gecem
Karanfil kokularında sen
Sen değince yüreğime
Baştan ayağa,
Ben...
Baharı sana benzettim
Kainatın
Yeniden doğduğu
Yeşilin binbir tonu
Gece
Kan ter içinde uyandım
Dışarda yağmur
Aklımda sen
Karanlıkta görmedin sanırsam
CAM KIRIKLARI
Lal, zamanlar kalburun da
Altta kalan hep bizdik
Elendikçe
Dökülürdük ince ince
Cam kırıklarıyla dolu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!