Ne zaman esti
ayrılık rüzgarları
böylesine sert,hoyrat
ne zaman çözüldü elin
elimden
tenin tenimden
Anne...!
ne acımasız bir kelime
gömmek istesemde herşeyi en derinlerime
hep sol yanıma çalışıyorsun bebeğim
En masum halinle duruyorsun
fotoğraf karelerinde
Islandım kendi yağmurlarımla
piştim sınavlarında
yandım acılarla
yüreğim unufak
Ben daha büyümedimmi.?
Ben insanım
anlayın ne olur...!
ben insanım
insanları sevmek istiyorum
nefret ettirmeyin ne olur
Ben insanım
yokladım bugün arsız yüreğimi
hiçbirşey acıtmıyor beni
ne ayrılıklar,ne yokluk
acıtmadı ölüm bile.
Dokundum tek tek tüm yaralara
geçmiş eski acılara
Allah biliyor,
ne çok yıktın bu kalbi,
ne çok harcadın ruhumu
tutamadım hesabını.
Allah biliyor,
Gün oldu Sevdim,sevildim
gün oldu ağladım
gün oldu özlemini duydum bir sesin
Yalnızlığım büyüdü her geçen günde
bir dost el uzanmadı,
anlamadı beni sevdiklerim.
Daha o gün çırpınır yüreğinde
bir kuş kanadı
sonra canından can kopar etinden et
Artık amadedir emrine; tüm bedenin
yüreğin
Hey.! siz
Beklenmeden gelmiş orta yıllar
belkide saat onikiyi vurmaya
çeyrek kalmış yıllar
Burada bir değişiklik yok
sadece mekan boyut değişmiş
Yağıyor yağmurlarım
dinmeyecek biliyorum
sevmeyecek deli kız
sevmeyecek hiç kimseyi
yüklendi duygularım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!