dün Atilla İlhan ÖLDÜ
söylemesi ne kolay
hal böyleyken
inanmakta mecburi
gün......;
bugün sanki hep ağladı
kulaklarımda eski bir melodi
ve eski siyah beyaz bir resim gözlerimde
bir vapur düdüğünün
yada bir martı çığlığının
beni götürdüğü yerde tanıştım seninle Galata
yüz sene önceki bir fotoğrafa bakmak
ve ne kadar acıki
o siyah beyaz fotoğrafta
kimsenin yaşamadığını
ve hatta
kandan etten zerresi kalmadığını
açar bu öyküde hanımelleri
her gece bir evin penceresinde
sanki bir öpüşün ıslaklığıdır
dünden kalan bir özlemdir,sesinde
tadılmamış bir aşktır belkide
ve
en son sen vardın yanıbaşımda
bir senfoni dinliyorduk birlikte
baş başa
kadehler elimizde
zil zurna sarhoş
ışıkları çok uzaklardaki
bütün maceralarımı,
hayata bakışımı kör ettin,
pars,leopar olmasamda,
dağ kedisi kadar çevik,
hakkı yendiğinde,
hırçın bir adamdım ben............
sen
ah sen
sen benim olmayan kadınımsın
herkes tarafından kıskanılan
böyleside olmaz denilen
her mısrada göz rengi değişen
bir koku her soluduğum nefesteki
ve bir adım
her adımda yaklaştığım
bazen sigaramın dumanında
kimi zaman sararmış bir duvarın;
bakışlarıma çakıldığı yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!