bir gece sokak lambasının ışığında yürürken
gölgen önünde
ve sessizliği bölen ayak seslerinle
düşünürken yalnızlığını ve mutsuzluğunu
unutma o çıkabilir ansızın karşına
ve dikilip dimdik omuzlarıyla önünde
farkettiğimde yaşlanmıştım
belki biraz uslanmış
çaptan düşmüş
ama hala
içimdeki o ateş var gibi
sanmışken
ben toprak isterim
ağaç isterim
hayvan isterim
ve de onları seven insan isterim
ben denize vurgunum
ne kadar dirensemde
inat etsemde
gurbetle başetmek zor
yalnızlığı tanımak
hele hele haber alamamak
zor inan
yalnızlığı bilirmisin,bilmem
ama bana sen öğrettin
bir kıpırtı olsun
ya da bir çığlık doldursun kulaklarını
istedinmi hiç
bilemem
duygularım çok yoğun
şiir yazmak istemiyorum bu gün
kan damlar kalemimden bak sonra
zorlama sakın beni
yazmamalıyım GÜN sus diyor
ne olur biraz sükun
utanırmısın benim gibi
düşündüklerinden
ya bir cinsel istektir oysa
yada masumane bir kıskançlık
kimi günse
ürperirim
herşeyi sevdim
başta insanları
tüm canlıları
güzel olan her şeyi sevdimde
hiç sevmedim ayrılıkları
onüç yaşımda çıktım gurbete
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!