Neva. Şiiri - Servet Alkan

Anılarımı karıştırdım bu gece;
Birkaç gözyaşı
Biraz umut
Az çocukluk işte
Ellerimin arasında eski bir cüzdan
Yazılmamış hınçlar adına
Kusulmamış yazgılar adına
Kahverengi
Üç göz/Varlığın aynası
Sağdan yürü,cüzdan bulursun ütopyası
Gözlerimden akan yaşların gölgesinde
Ne diyim, ne diyim, ne diyim?
Kahve Gözlüm ne diyim?

Oğullarıma sakladığım anı;
Bizler köksüz değiliz
Hain asla değiliz
Ama boş bir cüzdan işte
Babamdan bana kalan
Israrla sakladığım/Utan yokluğundan
Savcılıkta tutanakla aldığım
Ölüme açılan yokluk
Soldan yürü,vicdan bulursun söylencesi
Ne diyim, Ne diyim, ne diyim?
Derdin alam Ne diyim?

Boş,üç göz,kahverengi;
Babamın bankası
Cebinden çıkan demir üç lira
Doksan beşten, yirmi iki kasımdan kalan
Geldiğimiz yeri unutmamak için
İşini bilmeyenin düştüğü hal
Yokluk,emekçi yokluğu/Çokluğu hiçlik eden
Bizim yokluğumuz karanlık unutkanlık
Metreye dökülen hüzünlü final
Göğe bakarak ölen insan hikayesi
Ne diyim,Ne diyim,ne diyim?
Kurban olam ne diyim?