Adem ile Havva'dan bu yana
Hep olmuş bir tartışma.
Cennetten kovulmuşlar her ikisi de..
Suçlusu olmuş HAVVA...
Elmayı yasak etmiş ALLAH..
Ama dinlememiş Adem İle Havva.
Allı güllü dallı entariyi…
Giymiş sırtına…
Nede güzel yakışır…
Safiye sana…
Oyalı da yemeniyi…
Bağlamış başına…
Anne….
………Annem
…………….Ah sevgili annem.
Seni hiç üzmek istememiştim…
Senin her dediğini ters anlayıp…
Karşı gelmiştim…
Dağlar ardından bir figan
Yükseliyor arşa duman duman.
Bu acı
Bu feryat niye
Acep yarinimi kaybetmiş ki
Figan eyleye.
Ben bir közüm…
Ben bir ateş…
…….Bir kor
………Bir lav parçasıyım
Gürül gürül…
Yanarım içten içe…
Senin adın…
Ulu önder…
Atatürk…
Türk milletini…
Ulus yapan sensin.
Karanlıktan aydınlığa…
Seni düşündüm yine…
Ağladım sessizce.
Dökülürken yaşlar gözlerimden…
Çöllerde buldum kendimi.
Ortalık mahşeri andırıyor…
Bir kuş gördüm gökyüzünde…
Uçuyordu özgürce…
Ama…
Yorgun ve hastaydı…
Dile geldi beni görünce…
Yediveren güllerine benzerdi aşkımız…
Her mevsim bir başka hazzı tadardı gönlümüz
Kışın soğuğunda alev__alev yanar,
Baharın serininde güldür___ güldür çoşar,
Yazın sıcağında şelale olur gümbür__gümbür akar,
Sonbaharın dökülen yapraklarında binbir renk olurdu…
Bırakıp gitmiştin beni…
Nisan yağmurların da…
Bir yağmur tanesi…
Hançer olup…
Saplanmıştı yüreğime…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!