Nesrin Dabağlar Şiirleri - Şair Nesrin D ...

Bir parça hüzün doldurdum yalnızlık kadehime;
İçtim senin için..

Kendi kendime çağladım mevsimlerce,
Coştum senin için..

Söyle ellerin mi daha çok sevdi,
Yüreğin mi yar?
Dokunabildin mi sence,
Sızlayan zerrelerime?
Avucuna alabildin mi,
Hissedebildin mi titrediğini yüreğimin?

Ağaç gövdesine kazınıp,
Tamamlanamayan bir kalp,
Milyonlarca adım atıp,
Yürüyemeyen bir beden,
Yıllarca nefes alıp,
Yaşayamayan bir ceset,

Dağlarına dönsene sen...
Senin dağlarına...
Karışıp katışsana zirvedeki o puslu dumanlara...

Say ki, ben dağdaki dumanım... Sen ışık ol...
Say ki, ben kurumuşum bir yaprak gibi...Sen su ol...

İçim bir başka titriyor bu gece,

Nefesim bir türlü sığmıyor içime…

Ağrılar yüreğimde kol geziyor iken,

Aşkta resim değildir sevdiğin, ten değildir gömüldüğün...
Berrak bir ruhta kaybolmaktır AŞK...
BENden arınmaktır AŞK...
Nefes nefes yıkanmaktır AŞK...

ÖTEden...

Eyy Resme bürünen... Uyan...
Uyan eksik köşelerinden...
Seni sen olduran çember dönüyor durmadan...
Nefes nefes seni soluyor seninle SEN olmadan...
Uyan artık uyuyup durduğundan...
Uyan artık duyup da OLmadığından...

Yağıyorsun üstüme,
Bereketine kulum ben...

Tüm kelimelerin içine kasıp kavuran bir tayfun eklemek,
Ve tüm dünyaya salıvermek istiyorum...
Hem de susuvermek...

Uzat elin tutayım,
Yaprağıma can katayım.
Yeşert gönül dalımı,
Bağlarım senin olsun..

Dünyaya geleli birim,

Bir varmış, bir çokmuş,
Zamanın mekanı yokmuş,
Durmadan, sevgiyi duymadan koşuyormuş..
Biran sonsuzluğun bir yerinde,
Yürek denizinin en dibinde,
Küçük bir minik taş oluşmuş;