Nesnelerin Tavizi Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Yemek yediğim, dirseklerimi
dayadığım masa taviz vermemeli.
Orda durması sürekliliğim; başında
hep beraber eğlendiğimiz bir akşam
kesintisiz geleceğim.

Durup, üstünde yazı yazdığım;
aralıksız nefesim, dursun ki orda,
bütün şeylerle birlikte kökleşen
anılarımla yer edineyim.

Nesnelerin tavizi içimde, eriyen
düşlerim, benliğim; dursun ki orda,
müphem varlığım sebeplensin.

15/12/2004