Dağlar...
Ömrüm karlarla koryanar dağlar...
Haberdarı olmadığınız yollar yitirir beni yarına
Dağlar, suyunu demlemediğiniz ırmaklar çağlar beni deli..
Dağlar...
Bir kül dumanlısı sargın sine ki
Bağlayan yaralarda derdimi sızlar ıssızınız
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta