Neslini Kurtarsan Şiiri - Kemal Berk

Gençliği aklına gelip ananlar
Gençlik elden gider, elin çizgiden
Geçmişe takılıp, dertle yananlar
Neslini kurtarsan, elin çizgiden
*
Akıllar bir karış, gökte uçarken
Tatlı söze, meyil verip kayarken
Yâr başında, gözden yaşı, dökmeden
Ruhunu besleyip, tutsam elinden
*
Sanat deyip yavaş yavaş soydular
Özü boş olana, zehir koydular
Kurtların sofrada, meze oldular
Kurtulan olmadı, nehrin selinden
*
Başında esiyor, kavak yeleri
Koklamak isteyen, taze gülleri
Toz pembe hayalle, süsler dilleri
Kurtarsak Tilkinin, tatlı dilinden
*
Her bir akım, akın akın gelirken
Gerçeği demezsen, aklı delirten
Çılgınlık çağında, ölüm getiren
Eğriyi doğruyu, anlat dilinden
*
Kimseler üzengi vuramaz bize
Fırtına boranı, vururken öze
Yeşil cayır çimen, gelirse dize
Kurtarıp cekelim, elin yelinden
*
Kemal eren Kemal Berk
23.8.2023