Bilmem ki biliyor musun sen de
zamanın elde kalınca kaç parçaya bölündüğünü?
Ve hangi parçanın sana kaldığını
Ben biliyorum!
Zaman erimiyor ki ardında
RENKLER
Gözlerim kapanmıyor gecenin kuytularında
İçine sen dolmuşsun
Çıkarıp atmışsın ne varsa içinde
Renklerimi kaybetmişim...
SİTEM
Bir gece ağlarsa gecenin kollarında
Bırak ağlasın,dokunma
Üşüdüğünden ağlamıyor o
Sadece rahatlığımıza gözlerini kısarak bakıyor
Ve rüzgârın etkisiyle bir-iki damla savuruyor avuçlarımıza...
ZAMAN,ZAMAN İÇİNDE
Evvel zaman...
Kulenin çöpçüleriydi kuledeki şairler
Üstelik öylesine âşıktılar kuleye
Kız Kulesi çekmecelerde gizlenen şiirleri dinlerdi
Her akşam şiirlerle dinlenirdi
ADINI BİRİKTİRİYORUM
Beyaz bir perdeye çiziliyor yaşam
Ressamlar kıskanıyor sadeliğini
Ağlıyorsun,yüzün renkleniyor
Bir yanı çürük ruhumun
Bir yanı çürüyecek gülmezsen eğer..
BARDAK BARDAK
Gökyüzünden ağıtlar yağıyor
Ben ellerimi alıp gidiyorum
Yorgunluğum bulutlardan okunuyor
Senin soluğun kesiliyor
Soluğundan ben damlıyorum...
CEBİMDEKİ YALAN
Bir yalansın her şey gibi
Bir yanıp bir sönüyorsun
Ellerim tutuklanıyor kaldırımlarda
Umarsızca ceplerimi yakıyorum
Bir yalansın,tutuksuz
GÖKTAŞI
Rengini bilmediğim bir göktaşı avuçlarımda
Görmediğim mekânların kokusu burnumda
Duymadığım notalar beni fısıldıyor
Ağaçların rengi aklımı çalıyor...
İKİLEM
Sözcükler diziliyor gözlerime
Şiirler ezberliyorum
Bilmediğim bir dilde dudağında birikiyorum
Açsan düşeceğim
Kapasan içinde gezineceğim
MASUMİYET
Vahşi bir atın gözlerine sığınıyor masumluğun
Gözlerin uçsuz bir deniz oluyor bucaklarımda gizlenen
Heceleri indiriyorum bakışlarından
Bir kelebeğin kanatlarına yükleniyor hayat
Yıldızlar kapanıyor ardından..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!