Neslihan Ayakta Şiirleri - Şair Neslihan ...

Bebegini kollarina alamayacak analar,
Sevdigine kavusamayacak asiklar!
Kanlar dokulecek,
Kapanmayacak yaralar…

Gozu yasli oksuz cocuklar,

Zaman dedigimiz kum taneleriyle savasirken
Bir kac yildiz parcasi dustu gozlerimden
Sevgi adina gururla savasirken
Omur kayip gitti ellerimden
(21.03.00)

Mutlu olmak mı!
O da ne demekmiş?
Sözlüğü verinde bir göz atayım,
Belki anlayabilirim.
Kaş yaparken göz çıkarmak bu galiba!
Birini attık, bir tane yakaladık...

Her aşk bitermiş sonunda
Bunu öğrendim senden vazgeçtiğim anda!
Mutluluğun söner elbet bir gün...
Bekleme!
Hiç kapını çalmayabilir.
İlerle!

Herşey uykudur;
Azı mutsuz eder
Çoğu rahatsız.

Herşey rüyadır;
Yaşarken hissedilir

Kararsızlık çok kötü...
Karanlığın derinlerine inince;
Sürüklenir korkular umtlar sönünce.
Ayrılıklara elveda denir;
Gözyaşlarını karşılamak,
Bir sesle boğuşmak,

İlk beni sevdiğini söyledin
Gerçek sevgiyi sende hissettiğimi farkettim
Tüm engelleri aşamadık tabii
Ben de sendeledim sen de
Sen hata yaptın
Ben yine yanında kaldım

Ne zaman bir sikinti ceksem,
Bir derdim olsa
Ortak cikar sirdasim bana.
Maviligin yas dolar gozlerine
Ben de bir mavilik esintisi olsa gerek
Yaslanirim hemen tutamam kendimi

Yedinci yilida devirdim
Senden sonra…
Ellerim, yuzum, gozum
Alci icindeydi karsilastigimizda.
Heyecanim sigmiyordu evrene!
Bahşettigin heyecandan

Çizgi çekemiyorum hiçbir şeye
Olmuyor, yapamıyorum işte.
Kadermiş deyip geçemiyorum,
İşin hep ince yanlarını işliyorum.
Şimdi kapılar açıldı,
Mutluyum...