Neslihan Akay Şiirleri - Şair Neslihan Akay

Sen benim kara sevdamsın,
Söz geçiremediğim yürek sızımsın.
Şimdi neredesin?
Şimdi hangi sevdaları karalıyorsun?
Hangi kalbe ateş düşürüyorsun?

Seni anlatırım, en suskun halimle.
Bardağın kırık kenarından seni yudumlarım.

Korkarım,
Ahşap bir kapı gibi gıcırdayan zamanın eşiğinde,
Sesin yankılanır hâlâ,
Geceyi delen bir çığlık gibi,
Bir korkak şarkının içinde kaybolmuşum.

Meçhul-ül Ahval

Öyle bir civana
mübtelâ-yi meftun oldum ki,
tek bir gamzesi dil-düz eder.

Olur da bir gün uyanırsam ve
göremezsem seni baş ucumda
gözlerimin dağlandığı gündür o gün...

Olur da bir gün nefes alırsam ve
kokunu çekemezsem içime

Öyle bir eziyorsun ki,
Ezberimi bozar gibi,
Gururlandırır,
Onurlandırır gibi!

Her gün bin defa
Daha çok özlüyorum seni.
Dile getirebildiğim tek cümle ise,
Sadece "Seni özledim" oluyor.
Sözcüklerin yetmediği yerde,
Yüreğimi izle, Sevgilim.

Dokunmayın yüreğime, sızım dinmez,
Sustum, sustukça acım bitmez.
Eğer sevda buysa, ben vazgeçtim!
Eğilme yüreğim, sabret biraz.

Geceye sakladım kırık düşleri,

Şair, boş bir sayfada kaybolur,
Şiir, o sayfanın başrolü olur.

Şairin acısı, bir satıra sığmazken,
Şiir, o acıyı bir kambur gibi taşır.

Seni duymayı,
Seni görmeyi,
Seni hissetmek istiyorum!

Ama uzaktan uzağa değil...
Gözlerini gözlerimde görmek,