Neslihan Akay Şiirleri - Şair Neslihan Akay

*✧･ﾟ:*:･ﾟ✧*

Evim uzakta!
Sabah dev dağlarının gerisinde
Aksam altın tarlaların ardında
Yarın sicak çölün ortasında

Sensizlik acısı kabusa dönüştü,
Bilmem ne kinin vardı bana karşı.
Dağıt üstündeki ayrılık bulutları,
Beni karanlıklarda koma, Gel gayrı...

Dar gelir artık tanıdık sokaklar,

Gökyüzü bu kadar cesurca konuşuyorsa
neden ben de olmayayım ki?
Aslında ben daha söylemek istediklerimi
söyleyemedim.

Bunca hayal kırıklığı,

»» Gülümserim ««

Şimdi, damla damla akıyorsun gözlerimden.
Benden!
Yanaklarımdan süzülürken,
Gülümsedim!

Hakketmiyormuyum ?
Onu sevdiğim gibi sevilmeyi.
Onu özlediğim gibi özlenmeyi.
Onu arzuladığım gibi arzulanmayı.
Haketmiyormuyum ?
.

İstanbul’un Kalbinde

══••✧๑♡๑✧••══

İstanbul, Boğaz’ın serin suları gibi içime akar,
Her dalgası, eski hatıralarla sarar ruhumu.

İstanbul'un Sessiz Çığlığı

◣──•~❉᯽❉~•──◢

Bir sabah, güneş yavaşça uyanırken,
Kıyıya vuran dalgalarla bir kez daha seni hatırladım.

Sen benim kara sevdamsın,
Söz geçiremediğim yürek sızımsın.
Şimdi neredesin?
Şimdi hangi sevdaları karalıyorsun?
Hangi kalbe ateş düşürüyorsun?

Seni anlatırım, en suskun halimle.
Bardağın kırık kenarından seni yudumlarım.

Korkarım,
Ahşap bir kapı gibi gıcırdayan zamanın eşiğinde,
Sesin yankılanır hâlâ,
Geceyi delen bir çığlık gibi,
Bir korkak şarkının içinde kaybolmuşum.