Nesir / Bağ Şiiri - Taş İskele

Göbek bağı ile bağlı idim anama, ömür kaldırdı attı bağı.

Doğdum. Doğar doğmaz hasta oldum. Ölüm hastalığına bağlandım.

Dünya ciğerime doldu da, gözlerim dolmaksızın ağlayarak bağlandım, gözüme dolacak ömür dediğin toprağa.

Bağlı olmayacaksın, dedi ömür.

İlk dersimdi, bağlan-ma-mak. İlk dersler unutulmaz ya, hatırlanmaz ki yoldan gelip, yola gidişler.

Ağladım. Oksijen mücrimdi, ağlamak fail. Oysa bilinmedi fiil nedir, fail kim?

Ağladım. Yeniden bağlanacağım diye ağladım.

***

Bir bebektim. Höllük belendi. Bezendim.
Höllüğüme bağlandım.

Adı beşikmiş, yattım uyudum.
Beşiğime bağlandım.

Rüya gördüm, hayal kurdum. Geldiğim dünyaya merak saldım.
Merağıma bağlandım.

İlk aşkımdı, ilk öğretmenim. Anne dedim derste, gülüştüler.
Öğretmenime bağlandım.

Sonraları onu beğenmeyeceğimi kestiremedim. Özendim, onun gibi olmaya.
Babama bağlandım.

İlk gençliğimde, anladım. Öğretmenime duygum aşk değilmiş. Aşkın ne olduğundan habersiz,
aşkıma bağlandım.

Yaşadım acının hazzını.
Acıma bağlandım.

Acılardan ürktüm, kaybetmekten korktum.
Korkuma bağlandım.

Zaman akmaz sandım. Günümü gün ettim.
Gençliğime bağlandım.

Aşk yokmuş dedim. Sıyrıldım aşktan.
Mantığıma bağlandım.

Evlendim. Yuva kurdum.
Evime bağlandım.

Doğruyu aradım. Tartıştım tekilliğini, çoğulluğunu.
Doğruma bağlandım.

Zararı olanının yanlışlığını biliyorken, zehirledim kendimi.
Yanlışıma bağlandım.

An’ın farkındalığından ırak, kâh dönülmez geçmişime ve kâh meçhul geleceğime bağlandım.

Ömür dediğinde;
Ona bağlandım,
Buna bağlandım,
Şuna bağlandım…
***

Ömrün ilk dersi, bağlan-ma-maktı oysa.
Unuttum.
***

Anneme göbek bağı ile bağlı iken ömür kaldırdı attı bağı. Artık bağlı olmayacaksın, yalnız bana bağlı kalacaksın dercesine…

Kopardım attım tüm bağları, karar verdim artık bağlanma-ma-ya.

…derken,

ömür dediğine bağlanmak gerektiğini anlamışken,

…öldüm.
***

-Unut “ömür dediğin”i, bağlanmak ben !...
dedi ölüm.

Hani, doğduğumda ağladım ya… yeniden bağlanacağım diye,
Ağlayamadım…

Çenem bağlandı.
Musalla taşında.