Nesine Aşık Olayım Şiiri - Celal Bahar

Nesine aşık olayım;
Yokluğunda gözüme uyku girmiyor,
Varlığında gönlüm uykuyu bilmiyor.
Gitse dakikalar geçmiyor,
Gelse yıllar bana yetmiyor.
Demem o ki ne diye aşık olayım.
Varlığı bir dert,
Yokluğu başka bir dert.
Dokunsan;
Kor ateş gibi yakıyor,
Uzak dursan;
Doğal afet gibi yıkıyor.
İnsan her şekilde bıkıyor.
Beklemekten,
Sabretmekten,
Çile çekmekten...
En iyisi aşktan uzak durmak.
Bir tenhaya çekilip;
Kendinle baş başa kalmak.
Öyle ya;
Beni benden iyi kim anlar.
İçimi ne bilir dışımı iyi sananlar.
Ne bilir iki çift sözüme kanıp,
Sadece gördüğüne inananlar...
Bilemezler ki;
Aldığım her nefeste boğulduğumu,
Bilemezler ki;
Bir selama muhtaç olduğumu.
Bulut gibi dolduğumu,
Ama bir türlü yağamadığımı...
Söyleyin nesine aşık olayım;
Say ki oldum;
Say ki tuttum onda kayboldum,
Peki sonra...
Sonra ben beni nasıl bulayım.
Say ki bir kere gittim;
Sonra kendime nasıl geleyim...
Güzeli gören çirkini diler mi?
Bu yürek onu bir kere görse;
Bir daha bana gelir mi?
Nesine aşık olayım.
Olayım da belamı mı bulayım...