Neşer Selman Şiirleri - Şair Neşer Selman

Yaşanırsa mevsim zamansız.
Korkular verir yaşanılan an.

Yolculuktaki esintilerdir,
geride arta kalan..

Sevdalar bitmiş olsa da,
sır gibi yaşanarak.
Aşk kokulu güller,
dikeni ile beraber dalında.

Ağır yükü kaldıramaz aşk,

Kapat gözlerini
Bırak kendini karanlığa
Kendi bedeninde hesap ver
Kendi yüreğine
Mor halkalar
Kamaştırsın gözlerini,açmamak üzere

Rengi nedir aşkın
Karış toprağın belli

Dolanarak bürünür renklerine heves

Seslenir güller ateşiyle

Git diyorsa yüreğin git
Bil ki sonu yıkılmak değil
Uçtuğun mutluluk anları gibi
Acılar da yaşam gerçeği

Başlangıç anahtarı bitişte

Saklanırken kendinde.
Derin bir kayboluş çeker seni.
Mumlar üflenir.
Karanlığa bir yolculuk başlar.

Odaları daralmış yüreğin,

Büyütmeli aralıkları bakarken evrene.
Bütünleşerek açılmalı her şeye.

Geçiştirilmemeli anlayışlar yüzeysel.
Yeğlenmemeli kavrayışlar acele.

Dışarı yansımayan
renkler parlaklığını yitirdiğinde..

Korkutucu olur duyulan sesler.
Anlamsızlaşır sözler..

Karışmış yüze,ayağa bakan.
Görünmüyor kimse görüntüsünde.
Duyulurken kin, kulaklarda aşk fısıltıları.
Yaşanıyor şu alemde...

Doğacak her ümit, bir ize gebe.

Borçlanıyoruz! .

Dayanıklılık eşsiz.
Durumlar ruhsalsa..

Çekiliyor öfkeler taraflara.