Neşer Selman Şiirleri - Şair Neşer Selman

Özlemin sağanak eriyor içim.
Hasretin yakıyor yangın yüreğim.
Ses verir uzaktan çağlayan nehrin.
Sevginle taşacak şiir gibiyim

Mavi değil artık çizgiler solgun.

Isınılırsa,zamansız açan,
bahar çiçeği ile..

İnci tanesi gibi gülümser,
yaşam, aralığından! .

İnenler mi var! ..
Kaçışılıyor niye.
Dimdik ayakta yaşam.
Yengiler avuçlarda sahte.

Savunulmamış ömür,

Koşuştururken günden geceye,
özlem olur çözüldüğü anlar,
yorgunluğun..

Kapamak gözleri,
rengine bakmaksızın,

Dönemeç gerçeği çekinceli.
Beyaz siyah kadar ürkütücü.
Karşında gördüğün sen! .
Örülenler kırık,parça düştü.

Odaklanmış hayaller tek yöne.

Akmak için zaman.
Boşluğa su gibi.

Yığılır kapıya yaşananlar.
Hissedildiğinde tende eli.

Koyamazken noktaları,
gidip gelen düşünceler.

İçleri yıkayacak damlaların! .,
habercisi olur,
kırpışan kirpikler..

Bekler kapıda tehlikeler kişiyi.
Duygu düşünceden seçerse birini.
Gidilir her yönde uzaklara.
İnsan ruhu engin,yer sorunu yok ki.

Mahkum ufuksuz olmaya.

Saklanırsa yaşam kuytularında karanlığın
Belli ki gün kendini yeniliyor.

Yankılanırsa sokaklar sessizlik çığlıklarıyla
Gece kendi koynunda çoğalıyor..

Saniyelere vuran mızrak nedir bilir misin?
Kurşun gibi beklemek zamanın içinde.
Giyindiğim yokluğun her hissettirdiğinde.
Hasretini perçinler gözlerimdeki ağırlığın.

Basmadan sevda güllerine,