Neşemi Arıyorum Şiiri - Hürrem Dilekci

Neşemi Arıyorum

Nefesim yetmez oldu canıma, seni arıyorum!
Esen rüzgârlara karışan kokunu takip ediyorum.
Şehrinin yollarına düştüm, adresini bilmesem de,
Elbet karşılaşırız, bir gün şehrinin bir caddesinde…

Sessizce oturdum bir köşeye, izliyorum gelip geçeni,
Elimde yarım bir resmin var, arıyorum senin güzel gözlerini,
Ne senin gibi güleni gördüm, ne de ışık dolu gözleri olan birini,
İçimde buruk bir sevinç, yoksa yalnız ben mi gördüm o güzel gözlerini.

Çok zaman geçti, geçmedin şehrin hiçbir sokağından,
Oysa o kadar emindim ki seni burada bulacağımdan,
Korkuyorum! Çok korkuyorum! Başına bir şeyler gelmiş olmasından.

Sabah, öğlen, akşam sanki hepsi bir çizgi oldu gözüme,
Ellerimi açtım semaya, adını haykırdım defalarca, yüce rabbime,
Vuslatımız ne zaman ya rabbim! Daha ne kadar beklemek düştü kaderime,
İçimde bir damla olan özlem, şimdi okyanusa döndü, sen acı benim bu halime,
Yaşıyorsa sevdiğim, kesiştir yolumuzu, bitsin bu bekleyiş, kavuşayım sevgilime,
Onsuz bomboş olan dünyama, hayat gelsin, güneş yeniden doğsun üzerime,
Ruhumu saran hasret buzları erisin, coşkun ırmaklar gibi aksın kalbime,
Ufukta bir çift göz belirdi, ışığı ondan önce geliyor, yoksa onun gözleri mi? bunlar,
Mavi gökyüzünden güzel, yıldızlardan daha parlaklar…

Bir şimşek çaktı, gökyüzünü yırtarcasına, yağmurun tellallığını yaparcasına,
Evet gelen oydu, NEŞEM’ di, umudumdu, yarınımdı, dualarım ulaşmıştı yaradana,
Biraz daha yaklaştı yanıma uzattı ellerini, titrek ve yorgun ellerime,
Evren hiç bu kadar sessiz olmamıştı, sadece onun kalp atışları geliyordu kulaklarıma,
Gülen yüzünü takınmıştı yine, sanki cennet bahçesiydi çehresi, uzattım ellerimi
İki damla gözyaşıma, eşlik etmişti gökyüzü, sarıldık, bir bütün olmuştu bedenimiz,
Mutluluk yağmurlarında ıslandık, sırılsıklam olduk, tüm kâinatı sardı sevgimiz

Hürrem Dilekci
13.03.2009 (02:00)