Neşeli bir ıslık gibi geçiyorken sen akl ...

Soğuk suyun sesiydi aramızdaki, çöldeydik
biz, insanlar, gökyüzü ve o kara cehalet
o sesin nemi, alıkoyuyordu biteviye bilinçleri
varoşlara doğru güneşi süpürüyordu kirpiklerin
gök kuşağı sızıyordu damla damla gözlerinden
mahkumlar özgürce dans ediyordu içeride
onlara el sallıyordu uygarlığın kıllı elleri
eğilip yere ellerinden öpüyordum usulca!
büyük adamlar ağlıyordu timsah göz yaşlarıyla

dağ dediğin uçsuz dediğin, gözlerindi senin
baktığın yerde bir işçinin çocuğu sevinirdi
kenarını ısırınca o en çok sevdiği şekerin
umut ilmek ilmek gözünün bebeğinde ışırdı
yemekte tuz dediğin sırtından akan sıcak terindi
elbisen olmak vardı üzerinde en çok sevdiğin...
yapışmak alışmak alıştıkça bir olmak
üzerinde eskimek günden güne kirlenmek
tıpkı yaşlı bir çınarın emektar kabuğu gibi

bıraksaydın bari çözülseydi o kalem dilin
sessizliği bozarak kitaplara kazınsaydı sözlerin
aşkı öğrenseydi senden kader bozanlar
dillerinde türküleşseydi o şiir cümlelerin...
sevişmeler çalsaydı kapımızı biz evdeyken
iniltilerimiz yürüseydi hararetli bir devrimci gibi
asırlarca duyulsaydı yankımız gelecek nesillere
ve çocuklar hep çocuk kalsaydı eylemlerde
çocukça sevişseydi silkinseydi günahsız

neşeli bir ıslık gibi geçiyorken sen aklımdan
çökerdi bir hayvan gölgede soluklanırdı
bir cüce ağaca çıkardı aşağıyı izlerdi
bir yıldız kayardı bağrında gecenin
körpe kız çocuğu 'öyetmen' olmayı dilerdi
söyleniyorken sen aklımda tatlı bir yalan gibi
vatan hainleri idam edilirdi bütün meydanlarda
şarkılar türküler söylenirdi işte o zaman…
işte o zaman emperyalist kelepçe çözülür
aşkı omzuma alıp haykırarak düşerdim yollara…

'Eylül 2004 Şair Çıkmazı Dergisinde Yayınlandı'