....HOŞGELDİNİZ...Saygılar...Sevgiler...Nermin Erol...
durmadan dönüyor çarklar
sineleri ufalaya ufalaya
umut bırakmıyor çığlıklar yarınlara
bu yüzden doğmamış bütün çocuklar
ve bütün ceninler alıngandır dünyaya
gözleri açılmamış bir bebeğin uyku mahmurluğundayken
farkına varamadılar gönül saraylarını yerle bir eden kasırgaların
hissedemediler tabanlarında oluşan depremi
doğumu başlayan büyük acıların sancısıyla titreyene dek
ruhları med cezirler içinde dalgalanırken
güneşi eriyip biten bu eylül ikindisinde, dağlanırken gözlerimde hasret
yer gök vakur bir sevdanın tesirinde sükut, ah bu ne yaman sessizlik
zamansız kış olsa da, aldırma
aldırma varsın çiy tutsun omuzların
sen yak hasretini ceylan gözlüm
can gelsin damarlarına
bekle, çekilsin toprağın nemi
şimdi çok yorgunuz
yalnızlık uzatıyoruz rıhtım boylarında
dinmiş nabız atışlarımız
acı
çığ akışlı
Sen kadar
En az ben kadar bitmiş herşey
Bulutların altında kent uçuruma gömülmüş
Kaldırımlarda yorgun insanlar
Kuru şamatalar
Kıyılarda güz esintileri
gülecekken güzellikler adına
gözlerimize sığmayan hüzünler unutulmuş düşler kadar uzun
yüreğimiz kan gölünden bir derya
katil suratlı duygularla erkeklik saltanatını büyütürken
ve yükselirken şöleni omuzlarımıza dek
Aramadan bir umut ve sevinç kaynağı
Senin iyiliğini, güzelliğini senin
Her zaman candan bir minnetle anabilmek
Senden olanı, geleni senden
Başım gözüm üstüne alabilmekti
bakır akşamların alaşımında, döktüler dillerine vuslatsız masalları
ve şafağı hüzne terk ederek, gömüldüler yıldızsız gecelere
bir kenti susturur gibi
ne uzaktaki yıldızlara ulaşmayı
ne de bir rüzgâra karışıp doruklara kavuşmayı istedin
hayatın gözlerinde bir yudum su içmeyi düşlerken
koynunda vurmaya gönüllü, suspus olmuş mevsimlere düğümlendin
sustun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!