Çektiğim kahırlar peşimde gölge
Ne edek gardaşım nereye gidek
Mutluluğa dair yok ki bir belge
Ne edek gardaşım nereye gidek
Menfaat hatırı gönüller yıkmış
Sende başlar sende biter isyanım
Öksüz yüreğimi rehin mi aldın
Ölümdür yaşanan böyle her anım
Öksüz yüreğimi rehin mi aldın
ayımız kahırmış epeyce çektim
Dertlere tutundum kendi kendime
Hasretler kan oldu içime döktüm
Kedere sarıldım kendi kendime
Dostluk fırtınası çok acı esti
Çaresiz bu gönül çile çekerim
Gamları biçerim hüzün ekerim
Umutsuz yönlere döner tekerim
...Ayak doğru gider diz feryat eder
...İşte ben böyleyim senden ne haber
Kapatıyorum gözlerimi
Yalnızlığa oynuyorum zarlarımı
Ruhum yeteri kadar ıslandı
Göz yaşlarımla
Yeteri kadar kırıldı
İçimdeki masum çocuk
Kaldım sevginin kurak topraklarında
Yüreğim sensiz bi çare mecalsiz,
Yalvaran seven bülbül misali,
Söyledim durdum şarkımı sana.
Üşüdüm cehennem sıcaklarında,
Bilinmez deryaya yelken açarsın
Kim bilir tohumun nere saçarsın
Dalıma konmuştun neden kaçarsın
Fırtınaya esen yele güldürdün...
Arkını yaptım da suyun akmıyor
Yadelleri yarim ettim kendime
Eller bana bende ele bezendim
Tükettiğim yıllar doldu bendime
Yıllar bana bense yıla özendim
Nereye koşarsın divane ayak
Ne gidişin kavi ne yolun kıyak
Varacağın yerde varsa bir dayak
Geri dönüşünü düşün de yürü
Yıllar geçti bitti baharın kışın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!