.Çocuk Düşlerimdeki Yağmur
...............................................................
................................................................
...................................................................
....................................................................
........................................................................
Yağmur yağarken evimizin saçak altına köşe yapmış,
oraya sığınır, çocuk hayallerimle büyük düşünürdüm...
Buğulu iç çekişlerle yağmurun yağışını seyreder,
su gölcüklerinin oluşumunu bekler,
ve yağmur dindiğinde,
yırtık lastiklerimle, oluşan çamurlu sulara girip çıkardım.
Suyun ayağımın içne akışı,
bana mutluluk verir,
gamze,gamze olurdu pembe yanaklarım...
Ilık ve serin yağmur suyu, bana güç verirdi,
düşlerimi süsler, elimden tutardı...
Lastiklerimin içindeki sularla yürümeye başlar,
her adım atışımda, çamurlu su damlaları gözüme kadar sıçrardı.
Boynu bükük ay çiçeğinin suya ihtiyacı vardı belki...
susuz yaşanmıyacağını oda biliyordu kendince...
Yağmur sonrası,bahardım ben,
su, çamur benim oyuncaklarım,arkadaşlarımdı...
Hüzünü, içli yaşamış çocuk dünyamda,
yinede mutlu çocuktum...*
İstanbul'a her yağmur yağışında,
Mis toprak kokusunu içime çekerim,
Çocukluğumun kokusu...
Hala, çocuk düşlerimde ki yağmuru özler oluyorum...
Ah çocukluğum,saflığım.temizliğim...
10/12/2007
Neriman Mert
Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende; ben, imkansızlığı seviyorum.
Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!