Nergisler Bayım Şiiri - Şiirler Şehrim

Gece şafağın söküklerini dikerken,
Bir kandil soluklanır semaların esmer teninde
Nergisler bayım ah edası işvesiyle
Zarafetin kollarında raks eder nefes nefese

Beni alıp götürsünler Ayın sarayına
Şiirlerimi yazayım kahvemin çelen kokusunda
Güneşin parmak uçlarına dokunayım mısralarımda
Nergisleri anımsadım yine zihnimin en havadar odasında

Bir serçe usulca kondu sol yanıma
Gidenlerimin gölgesi düştü yadıma
Nefesimin en dağınık soluğunda
Firari uykum çıkageldi göz kapaklarıma

Minik balığım şimdi acıkmıştır akvaryumunda
Işıyan gün en sevdiği şalı attı omuzlarına
Mayıs gülüşüyor sokağımın akasyalarında
Saçlarım uçuşuyor rüzgarın kollarında