Nergis damlaları Şiiri - Dağlar Özügüç

Gözlerinden süzülen o izler
Nergizden kurumuş damlalar
Onlar hayatın bir başka yanıdırlar
Sil artık o güzel buğulu gözlerini
Gözyaşına bir daha gerek kalmasın
Hasreti boynu bükük yare en güzel
Körpe nergiz damlaları anlatırlar

Hayat hakikatin gölgesinde devam eder
Kaderin çizgileri de yırtar da geçer
Çok güvenme günün aydınlığına
Mor akasyalara daha yakınıdır sanki seher
Gün doğarkende nedense
hep ondan yana döner

Herkes biraz sevda yorgunu değil mi?
Hiç kolay olur mu sevmesi
Aşk bir pırıltıdır gönülden süzülen
Zengin sofraların müdavimi
Gümüş kaşıklardan yansıyan ışık huzmesi
Ne hoş olur karanfilin şarap rengi
Çehresinden içeri usulca sızması

Sevenler hep kavuşacak sanma
Yok ki bu işin bir garantisi
Gidene de asla kal diye yalvarma
Zambaklar hasretin özlemin simgesi
Başka kim olabilir yılgın yürek parçası
Onlar sadece gözü yaşlı yare yakışırlar

Buruk sevdalar varoşlardan haykırılar
Seveni garip gideni mahsun
Ayrılsanda yüreğin dahil sevdaya
Papatyalar özgür kırlarda doğarlar
Kucak kucak taşınırlar ordan oraya
Yazık ki fukara aşklarda solarlar

Nerde kaldın gel yarim
Yanan ateşimizi sönmeden
Gönül çiçeğimiz solmadan
Göçmen kuşlar daha bizi terketmeden
Gel artık bu hasret bitecekse bitsin
Tarih çok da geç olmadan