Nereye Yönelsem Aynı Yönsüzlük

nereye yönelsem aynı yönsüzlük
hikayemizi birbirimize anlatıp gülmek gibi
en büyük hediye birbirimize
gitmelerimiz o yönsüzlük yönelmesiz
bağışlayamam kendimi kendim için
ancak senin yönsüzlüğün unutturabilir kendimin kendime ettiğimi
tersinden baksak biz olur herşey düzünden ayrılık
birbirimizi görsek değil o biz yabancılığa yabancı
düşünmeden saçlarını koluma doladığım o güzellik
kör topal o bizdik köşeyi dönerken elimizden kaçırdığımız biri
ölümü öldürdük bize kaldı ayrılık bol üçüncülü
evsiz mahalleyiz yalnızlık birbirimizli odasız ev
karanlıktır biz henüz tanışmamışsak iki ayrı posta treni makasta
vagonlarımızda özlemlerin ağır yükü