Yıllardır uçaklarını uçurduğun,
kirletip durduğun,
dumanlarla bezediğin bu gök,
dev şileplerini yüzdürdüğün
arkalarında kirden izler bıraktığın
atıklarınla pislettiğin deniz,
canice, cahilce çimenlerini, ağaçlarını,
otlarını, çiçeklerini üzerinden sıyırıp katlettiğin,
asfaltları, betonları düşünmeden giydirdiğin
nefesini egoistçe engellediğin bu toprak
bir el çırpma sesiyle doğrulup
yek bir vücut olarak ayaklandıklarında
ve karşına dikilip
kulaklarına Yaratıcısı'nın adını bağırdığında gürül-gürül
çözümü yine banknotlarında
borsa kağıtlarında
dev malikanelerinin yüksek duvarları ardında
ve patronluğunda mı bulacaksın? ..
kendini koca dünyaya affettirememiş
bu bezgin uygarlığın nöbetçilerinin
kapılarına mı koşacaksın?
o an gelip, çattığında
ayaklarını basacak yerin kalmadığında
söylesene nereye koşacaksın?
(Eylül 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 26.9.2006 10:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!