Asfalt değil, çizgiler değil geriye akıp gidenler
Otobüsün camından, hızla giderken ileriye
Gözlerin zihnine giren her kare gördüklerimiz
Bir daha aynısı olmayacak görünmekteler
Doğa’nın tuvali üzerine insan eliyle yapılmışlarla
Yapılmamışlar, bir geriye doğruluğa yol alıyor
Evler, minareler yamaçlar silinirken bir hızla
Yine aynı düzenle yerine başkaları giriyor
Bir Allah özeni içinde sezdiriyor kendini
Surelerin kutsal ayetleri gibi kâinatın zamanı
Milyarlarca yaşanmışlık eziyor düşününce aklını
Ki hiçbirinin gördüğü değildi şu görünenler
Ne oldu içindekileri gözleri toprak olmuşların
Çürüdü mü yoksa bir yerlerde eyvah mı çeker
Sayısızca o ölmüşlerin gözevinden geçenler
Yoksa ilahi bir albümde mi hepsi toplanır
Kayıt Tarihi : 1.11.2017 13:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!