NEREYE DOĞRU
Üstüme karanlık çökmüş
An bilmez yirmi dört saat.
Güneş doğsada aradabir.
Aydınlatacak birşey bulmaz.
Almış yürümüş ise tutarsızlık.
Kendini sarmış ise yalnızlık.
Çokluk birer birer çözülür.
Bunlara kimler üzülür.
Bunlar hep sana SAMANDAĞ.
Aşık olduğum tek şehir.
Seni sevmenin cezası.
ÖLÜM OLSADA VIZ GELİR.
Sille yedim dost bildiğimden.
Can diye sandıklarımdan.
Uğurlarına yandıklarımdan.
İşte o bana ZOR gelir SAMANDAĞ.
Oysaki dostun vurduğu yerde,
güller bitiverir yeşerir de yeşerir.
ASİL iseler eğer.
aslına döner bildklerim.
Bunlardır benim.
16.052005
Kayıt Tarihi : 1.11.2009 22:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!