Nereye baksam sen varsın
yürüdüğüm sokakta
okuduğum kitapta
dört mevsim,yedi kıta
tüm iklimlerde.
Nereye baksam sen varsın
tırtılın kısacık ömründe
gördüğü ilk düşte.
Ömrünü sana bağışlayan kelebeğin
uçuşan renginde.
Sen varsın
sözcüklerin üşüyen ellerinde
toprağın, havanın ve suyun
demir,çinko,oksijen
ve magnezyumun bileşiminde.
Buğdayı devşiren eller gibi
çeliğe su veren alın teri
yüreğin, yüreğin
bir balıkçıl kuşu gibi
çırpan kanatlarında.
Yürüyorum yağmur altında
kokusu portakal çiçeğinin
yaseminle soslanmış.
Nereye baksam sen varsın
resmin duvarlarda asılı
aşktan ıslanmış.
Kayıt Tarihi : 25.4.2004 03:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/25/nereye-baksam-sen-varsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!