02-12-2008 10:10
Hay Allah, iş-güç telaşı
Unutuyor insan işte…
Neresinde kalmıştık yaşamanın
Neresinden tutup kaldırmıştık umudu
Ne yapalım,
Ne sesimiz, ne izimiz kaldı geride
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ahmet bey................Bu dizelere sevinelim mi üzülelim mi bende karasızım...Anmlatılan yaşananla tıpatıp aynı ama nedense yürek işte sanırım kabullenmek istemiyor..........saygıyla
Unuttum, unutuldum sessizce
Yazık, yazık
Tam anlamaya başlarken,
Ölüp gidiyoruz işte
Kimsem yok ki, olsun kimse farkımda
Ah! Yoruldum, yoruldum
Ben gitsem, şehir kalsa ardımda
Yüreğin ve kalemin susmasın tebrikler çok anlamlı çok güzel bir şiire imza etmışsınız saygılarımla *tam puan bırakıyorum gönül sayfana***
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta