Nerenin Türküsü Anımsa Şiiri - Ozan Efe

nerenin türküsü anımsa
dar sokağında geçerken
önyargıları dağıtıncaya
parmaklarımı tutup

ateşte kalan sıcaklığın
yar yoluna dalınca
ağaç kabuğundan
közü oyarak yüreğinde

gözlerini indir
ölürken tanığım ol
duyur tümce insanlığa
ikindilerin kızılında

sorgulanmadan yenice
şaşkınlığında gökyüzü
ekmek sofrası gibi açın
duygularımdan banıp

karanlığından sıyrılırken gece
seherin serinliğinde ıslak sis
hüzzam ezgilerde dolar
yağmurunda dağılınca

nice anılarla dürülmüş bohça
içinde sandıktan taşırdığın
elini öper gibi sarılayım
güller açsın yüzünde

gülücüğünde mutluluk yağsın
pencereden sıçrasın içeri
sedir üstü söyleşide yarım
yarısı sende giden

çalı dibinde çıt açarken çiğdem
çit kıyısında dinelir gelinlik kızlar
sessizliğin dağılır içimde
turna sesleniyor radyoda kanat çırparken
040911denizli