Hoşgeldin Şiiri - Serpil Koçar

Daha seni gördüğüm gün, sesin kulağımda çınladı.
Ilık bir rüzgâr gibi esti, gönül penceremden içeri.
Yüreğimde minik bir kuş can buldu, kanat çırptı.
Güneş ışınları gibi sızdın, ruhumu saran ateşle.

Tam da hayatımın merkezine bağdaş kurup oturdum.
“Sen benimsin!” dedin, sahiplendin kimsesizliğimi.
Küçük bir kıvılcımla başlayan aşk, şimdi bir yangın.
Yüreğim yanıyor sana, sevdanla, tutkunla, aşkınla.

Dudağındaki o tatlı tebessümle meftun ettin beni.
Ruhumun derinliklerine işledin, saman alevi gibi.
Sen benim oldun, sevginle kuşattın tüm benliğimi.
İşgal ettin kalbimi, her zerremi ele geçirdin sevgilim.

Gönül bahçem renklendi gelişinle, çiçekler açtı.
Baharım seninle coştu, her yaprak senin nefesinle titredi.
Fethettin yüreğimi, her köşe senin izlerinle dolu.
Sen benim oldun, nerelerdeydin bu zamana kadar?

Bir yıldız gibi parlarsın gönül hanemde.
Güneş gibi ısıtırsın, aydınlatırsın her karanlığı.
Umutlarım yeniden yeşerdi seninle.
Sen benim oldun, yüreğimde aşk ateşini yakan adam.

Gelişinle bahar geldi yüreğime, kelebekler uçuşur.
Cıvıl cıvıl kuşlar ötüşür gönül penceremde.
Hoş geldin hayatıma, hoş geldin gönlüme, sevgilim.
Yüreğinden öptüğüm güzel yürekli sevgilim,benim!